konDYSONANSE
Krzysztof Ćwiertniewski/ Paweł Łyjak/ Zbigniew Sikora
Wernisaż 17.05.2024, godz. 18:00.
Wystawa czynna do 13 czerwca 2024.
Wystawa “konDYSONANSE” staje się wyjątkowym środowiskiem konfrontacji i koegzystencji prac artystycznych, które prowokują odbiorcę do refleksji nad pojęciami dysonansu i konsonansu poznawczego w kontekście sztuk pięknych. Harmonia i jej brak w sposobie tworzenia prac oraz ich współoddziaływania na siebie tworzą wyjątkową przestrzeń, w której odbiorca sam musi zdecydować o sposobie oddziaływania prac i ich wpływu na siebie.
Galeria Toruńskiego ZPAP staje się miejscem, gdzie prace Krzysztofa Ćwiertniewskiego, Pawła Łyjaka i Zbigniewa Sikory konfrontują się i współistnieją, tworząc dynamiczny dialog między różnymi formami ekspresji artystycznej. To właśnie w tym kontekście odbiorca może doświadczyć zarówno konsonansu poznawczego, czyli przyjemnego zgodnego brzmienia wizualnych elementów dzieł, jak i dysonansu poznawczego, czyli napięcia emocjonalnego wywołanego sprzecznością w postrzeganiu sztuki i jej przesłań.
Wystawa “konDYSONANSE” jest głęboką refleksją nad pojęciami dysonansu i konsonansu poznawczego w kontekście sztuk pięknych. Artyści starają się zbadać subtelne równowagi i niezgodności między różnymi elementami twórczymi, które kształtują współczesne dzieła sztuki. Każdy z nich prezentuje własne spojrzenie na harmonię i dysonans w sztuce. Krzysztof Ćwiertniewski, poprzez swoje prace oparte na grafice, fotografii, filmie i rzeźbie, eksploruje organiczne połączenia między sztuką a nauką. Jego dzieła emanują amorficzną równowagą światła i barwy, ukazując dynamiczne kompozycje pełne życia i ruchu. To wrażenie harmonii może być interpretowane jako konsonans poznawczy, gdyż odbiorca doświadcza przyjemnego zgodnego brzmienia wizualnych elementów dzieł Ćwiertniewskiego. Zbigniew Sikora, zafascynowany miastem, elektroniką i nowoczesnymi technologiami, eksploruje harmonię między tradycją a postępem. Jego prace, zawierające fragmenty miast, mikro- i makroskale, odzwierciedlają równowagę pomiędzy tym, co statyczne a dynamiczne. Wykorzystanie nowoczesnych technologii, takich jak NFT, blockchain i sztuczna inteligencja, dodaje nowego wymiaru cyfrowego do jego twórczości, co może być interpretowane jako dysonans poznawczy, gdyż odbiorca konfrontowany jest z niezgodnością między tradycyjną formą dzieła a jego cyfrową reprezentacją. Paweł Łyjak, podążając za istotą bycia, eksperymentuje z tradycyjnymi technikami graficznymi, szukając harmonii między materią a duchem. Jego prace koncentrują się na równowadze między tradycyjnym warsztatem graficznym a eksperymentami z różnymi materiałami. To poszukiwanie równowagi między materialnością a duchowością może być interpretowane jako konsonans poznawczy, gdyż odbiorca doświadcza zgodności między ziemskimi elementami dzieła a jego transcendentalnym przesłaniem.
Wspólnym mianownikiem dla tych twórców jest poszukiwanie harmonii i równowagi w dynamicznym świecie sztuki. Poprzez prace prezentowane na wystawie, odbiorca staje się świadkiem nieustającej walki i jednocześnie harmonii między przeszłością a przyszłością, tradycją a innowacją, człowieczeństwem a technologią. To właśnie dysonans i konsonans, obecne w tych dziełach, prowokują odbiorcę do refleksji nad współczesnymi wyzwaniami i paradoksami sztuki oraz ludzkiego doświadczenia.
Prace artystów pobudzają odbiorcę do refleksji nad równowagą między tradycją a innowacją, człowieczeństwem a technologią, materialnością a duchowością. Dysonans poznawczy może być tu interpretowany jako motywacyjne napięcie emocjonalne, które pobudza jednostkę do zrozumienia i akceptacji różnorodności form artystycznych. Odbiorca staje się uczestnikiem procesu sztuki, gdzie jego własne doświadczenia i przekonania są poddawane testowi. To właśnie w tym kontekście Galeria Toruńskiego ZPAP staje się areną nie tylko dla prezentacji prac artystycznych, ale również dla refleksji nad współczesnymi wyzwaniami i paradoksami sztuki oraz ludzkiego doświadczenia.
