Anna Wąsikiewicz

Urodziła się w Kłodawie w niewielkim miasteczku w Wielkopolsce posiadającym długą historię i znanym współcześnie z największej czynnej kopalni soli. Z wykształcenia jest technologiem. We Włocławku mieszka od 25 lat.

Jest autorką 19 wystaw indywidualnych, a od ponad 10 lat organizatorką plenerów malarsko-rzeźbiarskich. Brała udział w ponad 40 wystawach zborowych w kraju i za granicą (Konin, Poznań, Łódź, Włocławek, Kłodawa, Brześć Kujawski, Aleksandrów Kujawski, Piaseczno, Grójec, Mszana Dolna, Radziejów Kujawski, Grodzisk Wielkopolski i Sieradz) a poza krajem (Francja, Belgia Niemcy- Bruksela i Paryż w polskiej Galerii “NATTA” przy Rue De La Madeline oraz Oedheim w Niemczech ). Uczestniczyła w ponad 40 plenerach malarskich. Jest autorką logo dla Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom i Dorosłym z Niepełnosprawnością Intelektualną OLIGO we Włocławku. Czynnie uczestniczy w życiu artystycznym swojego miasta regionu i nie tylko.

„Jej fascynacja malarstwem to efekt szczególnej osobistej pasji. Pejzaże, najważniejsze w jej twórczości, powstają głównie w plenerze. Z jednej strony; są autentycznym odbiciem stanów emocjonalnych twórcy z drugiej; są dowodem zachwytu chwilą, ulotnością pejzażu: zmiennością światła, kolorytu pór roku, pory dnia. Bardzo ważną rolę odgrywają w tych obrazach nieba. Ale też strukturalność pejzażu. Obrazy budowane najczęściej za pomocą odmiennego od pędzla narzędzia – szpachli pulsują materią, która sama w sobie bywa miniaturowym pejzażem, pejzażową abstrakcją.

W swoich płótnach, zbliża się często do klasycznej abstrakcji. W jednym obrazie kolory nieba i ziemi są naturalnie przyporządkowane porze dnia, roku, a w innym wręcz odwrotnie: stanowią zaprzeczenie empirycznej logiki pejzażu. Bowiem malarka nie jest w tym momencie już – na podobieństwo impresjonistów; analitykiem malarskim badającym i zapisującym zachodzące w naturze zmiany – staje się poszukiwaczem osobistego momentu naprężenia w obrazie.

W czasach pewnej jednostronności systemowej, która dotyka także i sferę sztuki poprzez różnego rodzaju “trendy”, takie bardzo osobiste pokazywanie SIEBIE – staje się ewenementem, które w tym przypadku określa ją, jako twórcę uzależnionego od swojej pasji”.